നിങ്ങൾക്ക് ആരെയെങ്കിലും പ്രസാദിപ്പിക്കാൻ ഉണ്ടെങ്കിൽ, അത് നിങ്ങളെ ജാഗ്രതയോടെ നിർത്തുന്നു, അപ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് കൂടുതൽ സന്തോഷമുണ്ടാകും. എന്നാൽ നിങ്ങളുടെ ലക്ഷ്യം നിങ്ങളെത്തന്നെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുക എന്ന് മാത്രമാണെങ്കിൽ, വിഷാദം തീർച്ചയായും പിന്തുടരും.
വിഷാദത്തിനുള്ള മന്ത്രം ഇതാണ് – “എന്റെ കാര്യം എന്താവും “,എന്റെ കാര്യം എന്താവും? എന്ന ചോദ്യം”. പകരം, ഉണർവുണർത്തുന്ന അന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിക്കുന്നതിനുള്ള ഉത്തരവാദിത്തം നമ്മൾ ഓരോരുത്തരും ഏറ്റെടുക്കണം.
വിഷാദത്തിൽ നിന്ന് കരകയറാൻ ശരിക്കും സഹായിക്കുന്നത് സേവന മനോഭാവം വളർത്തിയെടുക്കുക എന്നതാണ്. ‘സമൂഹത്തിനു വേണ്ടി എനിക്ക് എന്തുചെയ്യാൻ കഴിയും?’ എന്ന ചിന്ത, ഒരു വലിയ ലക്ഷ്യത്തിൽ ഏർപ്പെടുന്നത് ജീവിതത്തിൻ്റെ മുഴുവൻ ശ്രദ്ധയും മാറ്റുകയും, “എന്റെ കാര്യം എന്താവും ?” എന്ന ഏകതാനത്തിൽ നിന്നും ഒരാളെ പുറത്തു കടത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. സേവനത്തിൻ്റെയും ത്യാഗത്തിൻ്റെയും സമൂഹ പങ്കാളിത്തത്തിൻ്റെയും മൂല്യങ്ങൾ രൂഢമൂലമായിരിക്കുന്ന സമൂഹങ്ങളിൽ വിഷാദം, ആത്മഹത്യ തുടങ്ങിയ പ്രശ്‌നങ്ങളില്ല.
ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചുള്ള മാറാത്ത ധാരണയുടെ അടയാളമാണ് വിഷാദം. ജീവിതത്തിൽ എല്ലാം നിർജ്ജീവമാണെന്നും, നിശ്ചലമാണെന്നും, അതിൽ കൂടുതലൊന്നും ഇല്ലെന്നും, എവിടെയും പോകാനില്ലെന്നും തോന്നുമ്പോൾ, നിങ്ങൾ വിഷാദത്തിലാകും.
ഊർജം കുറയുമ്പോൾ നിങ്ങൾ വിഷാദത്തിലാകും. പ്രാണ ഉയരുമ്പോൾ, നിങ്ങൾ കൂടുതൽ സന്തോഷവാനാകുന്നു. ശരിയായ ശ്വസന വ്യായാമങ്ങൾ, കുറച്ച് ധ്യാനം, നല്ലതും സ്നേഹമുള്ളതുമായ കൂട്ടുകെട്ട് എന്നിവയിലൂടെ ജീവശക്തിയുടെ ഊർജ്ജത്തെ ഉയർത്താൻ കഴിയും.
വലുതായി വിഷമിക്കൂ
സ്വന്തം ജീവിതം മാത്രം നോക്കൂ. നിങ്ങൾ ഈ ഗ്രഹത്തിൽ 80 വർഷമായി ജീവിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ, അതിൽ 40 വർഷം ഉറക്കത്തിലും വിശ്രമത്തിലുമാണ്. കുളിമുറിയിലും ടോയ്‌ലറ്റുകളിലുമായി പത്തുവർഷം ചെലവാക്കുന്നു. എട്ട് വർഷം തിന്നും കുടിച്ചും, രണ്ട് വർഷം ഗതാഗതക്കുരുക്കിലും കടന്നു പോകുന്നു. ജീവിതം വളരെ വേഗത്തിൽ ഓടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു, പെട്ടെന്ന്, ഒരു ദിവസം നിങ്ങൾ ഉണർന്ന് അതെല്ലാം ഒരു സ്വപ്നമായി കാണുന്നു. നിങ്ങൾക്ക് ഈ ഒരു വിശാലമായ കാഴ്ചപ്പാട് ഉണ്ടെങ്കിൽ, നിസ്സാരകാര്യങ്ങൾ നിങ്ങളെ അലട്ടുകയില്ല.
നമ്മളെ വിഷമിപ്പിക്കുന്നത് ചെറിയ കാര്യങ്ങളാണ്. ‘എന്തുകൊണ്ടാണ് ആഗോളതാപനം സംഭവിക്കുന്നത്?’ എന്നതിനെക്കുറിച്ച് നമ്മൾ വിഷമിക്കുന്നുണ്ടോ?
അനന്തതയെക്കുറിച്ചുള്ള നിങ്ങളുടെ ദർശനം മറയ്ക്കാൻ ഒരു പൊടി മതി. അതുപോലെ, നിങ്ങളുടെ ഉള്ളിൽ വളരെയധികം സമ്പത്തുണ്ട്, പക്ഷേ മനസ്സിലെ നിസ്സാരകാര്യങ്ങൾ അതിനെയെല്ലാം മറയ്ക്കുന്നു.
എന്നാൽ വിശാലമായ കാഴ്ചപ്പാട് ഉള്ളപ്പോൾ, ചെറിയ പ്രശ്നങ്ങളെ നിങ്ങൾ വെല്ലുവിളികളായി കാണും. നിങ്ങൾ വലിയ വെല്ലുവിളികളെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാൻ തുടങ്ങുകയും ലോകത്തെ ഒരു കളിസ്ഥലമായി കാണുകയും ചെയ്യും.
ഉത്തരവാദിത്തബോധം വരുമ്പോൾ, ജ്ഞാനം തെളിയും, അതിനാൽ അടുത്ത തലമുറയ്‌ക്കായി ഈ ഭൂമിയെ എങ്ങനെ മെച്ചപ്പെടുത്താമെന്ന് നിങ്ങൾ ചിന്തിക്കാൻ തുടങ്ങും.
ജീവിതം അർത്ഥശൂന്യമാണെന്ന് നിങ്ങൾ കണ്ടെത്തുമ്പോൾ, നിങ്ങളുടെ ഉള്ളിൽ ശൂന്യതയുടെ ഒരു ബോധം വരുന്നു, തുടർന്ന് നിങ്ങൾ വിഷാദത്തിലാകും. ഇത് ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ഗുരുതരമായ പ്രശ്നമാണ്. യുകെയിൽ, ജനസംഖ്യയുടെ 18 ശതമാനവും ഏകാന്തതയും വിഷാദവും അനുഭവിക്കുന്നു. ഈ പ്രശ്നം പരിഹരിക്കാൻ അവർക്ക് ഒരു ഏകാന്തതാ മന്ത്രി (loneliness minister )യുണ്ട്.
വിഷാദരോഗം ഈ ഗ്രഹത്തിൽ വലിയ മാനസികാരോഗ്യ ആഘാതം ഉണ്ടാക്കുന്നുവെന്ന് അടുത്തിടെ വേൾഡ് ഇക്കണോമിക് ഫോറം പറഞ്ഞു. ബിസിനസ്സ് സമൂഹം ഇത് മനസ്സിലാക്കുന്നു, ഇത് സ്വാഗതാർഹമായ അടയാളമാണ്.
ഇന്നത്തെ യുവാക്കൾക്കിടയിലെ വിഷാദരോഗത്തിൻ്റെ പ്രധാന കാരണം ആദർശത്തിൻ്റെ അഭാവമാണ്. ഒന്നുകിൽ മത്സരാധിഷ്ഠിത ലോകത്തെ ഭയക്കുന്ന അല്ലെങ്കിൽ കനത്ത ഉത്തേജനത്താൽ തളർന്നിരിക്കുന്ന ഈ കുട്ടികൾക്ക് ജീവിതം അർത്ഥശൂന്യമാണെന്ന് തോന്നുന്നു. അവർക്ക് പ്രചോദനം ആവശ്യമാണ്. ആത്മാവിനെ ഉയർത്തിപ്പിടിക്കാൻ കഴിയുന്ന പ്രചോദനമാണ് ആത്മീയത.
വിഷാദത്തെ നേരിടുക
വിഷാദരോഗത്തിനുള്ള മറുമരുന്നാണ് ആക്രമണം. പോരാടാനുള്ള തീക്ഷ്ണതയില്ലെങ്കിൽ വിഷാദം ആരംഭിക്കുന്നു. വിഷാദം ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ അഭാവമാണ്, കോപവും ആക്രമണവും ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ ഒരു മിന്നൽ പ്രവാഹമാണ്. ഭഗവദ്ഗീതയിൽ, അർജ്ജുനൻ വിഷാദത്തിലായിരുന്നപ്പോൾ, കൃഷ്ണൻ അദ്ദേഹത്തെ യുദ്ധം ചെയ്യാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുകയും അങ്ങനെ അർജുനനിൽ ജീവിതം പുനഃസ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തു. നിങ്ങൾ വിഷാദത്തിലാണെങ്കിൽ, ഒരു കാരണത്തിനുവേണ്ടി പോരാടുക. എന്നാൽ ആക്രമണം ഒരു പരിധി കടന്നാൽ, അത് നിങ്ങളെ വീണ്ടും വിഷാദത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നു. കലിംഗയുദ്ധത്തിൽ വിജയിച്ച അശോക രാജാവിൻ്റെ കാര്യത്തിലും അത് തന്നെയാണ് സംഭവിച്ചത്. ബുദ്ധനെ അഭയം പ്രാപിക്കേണ്ടി വന്നു.
ആക്രമണത്തിലോ വിഷാദത്തിലോ വീഴാത്തവരാണ് ജ്ഞാനികൾ. അതാണ് യോഗിയുടെ സുവർണ്ണരേഖ. ഉണരുക, നിങ്ങൾ ഒരു യോഗിയാണെന്ന് അംഗീകരിക്കുക.
ധ്യാനം, സേവനം, അറിവ്, ജ്ഞാനം എന്നിവയിലൂടെ ഒരാളുടെ ആത്മാവിനെ ഉയർത്തുന്നതാണ് ആത്മീയത. ആത്മീയതയാൽ വിഷാദത്തെ മറികടക്കാം.
പണ്ട് യുവാക്കൾക്ക് എന്തെങ്കിലും അന്വേഷിക്കാനുണ്ടായിരുന്നു. അവർക്ക് ലോകം മുഴുവൻ പര്യവേക്ഷണം ചെയ്യാനുണ്ടായിരുന്നു. നേടാനുള്ള ലക്ഷ്യങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു. ഇന്ന്, ആയാസമില്ലാതെ, ആ അനുഭവങ്ങൾ യുവാക്കൾക്ക് അവരുടെ വിരൽത്തുമ്പിലെത്തി. ഇൻ്റർനെറ്റ് ഉപയോഗിച്ച് ഇപ്പോൾ അവർക്ക് ലോകത്തിലെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളുടെയും അനുഭവമുണ്ട്. കുട്ടികൾ പോലും ലോകം മുഴുവൻ കണ്ടതുപോലെ സംസാരിക്കുന്നു.
സ്വന്തം മനസ്സിനും ഇന്ദ്രിയങ്ങൾക്കും കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ കഴിയുന്നതിലും കൂടുതൽ അനുഭവങ്ങൾ അവർക്കുണ്ട്, മാത്രമല്ല എല്ലാ കാര്യങ്ങളിലും അവർ വളരെ വേഗത്തിൽ നിരാശരാകുകയും ചെയ്യുന്നു. അവരെ ശരിയായ പാതയിലാക്കിയാൽ, അവർ കൂടുതൽ പര്യവേക്ഷണം ചെയ്യുകയും കൂടുതൽ സർഗ്ഗാത്മകത നേടുകയും ചെയ്യും. അവർക്ക് ഈ ദിശ നൽകിയില്ലെങ്കിൽ, ചെറുപ്രായത്തിൽ തന്നെ ആക്രമണവും വിഷാദവും ആരംഭിക്കുന്നു.
ഒരു ചെറിയ ആത്മീയ സ്പർശനവും മൂല്യാധിഷ്ഠിത വിദ്യാഭ്യാസവും, നന്നായി വേരൂന്നിയ മാനുഷിക മൂല്യങ്ങളും, മൊത്തത്തിൽ വളരെ നല്ല ഫലം നൽകും
. ഇത് കുറവാണെങ്കിൽ, യുവാക്കൾക്കിടയിൽ പലപ്പോഴും ആസക്തി ഉണ്ടാകുന്നു. ആക്രമണം, വിഷാദം, സാമൂഹ്യവിരുദ്ധ പ്രവണതകൾ തുടങ്ങിയവയിൽ അവർ മുഴുകാൻ തുടങ്ങും.
ഏകാന്തതയെ ആനന്ദമാക്കി മാറ്റുക
ഏകാന്തത(solitude) എന്ന പദത്തിന് സംസ്കൃതത്തിൽ ‘ഏകാന്ത്’ എന്നാണ് പറയുക, അതായത് ‘ഏകാന്തതയുടെ അവസാനം’ എന്നർത്ഥം . കൂടുതൽ സഹാനുഭൂതിയും മനസ്സിലാക്കുന്നവരുമായ ആളുകളെ കണ്ടെത്തിയാലും, സഹജീവികളെ മാറ്റുന്നതിലൂടെ ഏകാന്തത അവസാനിപ്പിക്കാനാവില്ല. നിങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ സ്വഭാവം നിങ്ങൾക്കായി കണ്ടെത്തുമ്പോൾ മാത്രമേ അത് അവസാനിക്കൂ. ആത്മീയ സാന്ത്വനത്തിന് മാത്രമേ ഒരാളെ നിരാശയിൽ നിന്നും ദുരിതത്തിൽ നിന്നും കരകയറ്റാൻ കഴിയൂ.
സമ്പത്തും പ്രശംസയും ബാഹ്യമായ സാധൂകരണവും പ്രശംസയും ഉള്ളിലെ അതൃപ്തി കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ സഹായകമല്ല. തികച്ചും വ്യത്യസ്‌തമായ ഒരു മാനം, ദൃഢമായ ഒരു നിശ്ശബ്ദത, ആഹ്ലാദത്തിൻ്റെ കുതിപ്പ്,
ഉള്ളിലെ നിത്യതയുടെ നേർക്കാഴ്ച എന്നിവയുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തി നിങ്ങൾക്ക് ദുരിതത്തോട് വിടപറയാം. നിങ്ങൾ അത് കണ്ടെത്തേണ്ടതുണ്ട്.
നിങ്ങൾക്ക് പ്രവർത്തനനിർദ്ദേശം ഇല്ലാതെ പ്രവർത്തിപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ഒരു യന്ത്രം ഉള്ളതുകൊണ്ട് കാര്യമായ പ്രയോജനമില്ല. ആത്മീയ അറിവ് ജീവിതത്തിനുള്ള കൈപ്പുസ്തകം പോലെയാണ്. ഒരു കാർ ഓടിക്കുന്നതുപോലെ, സ്റ്റിയറിംഗ് വീൽ, ക്ലച്ച്, ബ്രേക്ക് തുടങ്ങിയവ എങ്ങനെ പ്രവർത്തിപ്പിക്കണമെന്ന് പഠിക്കണം, മനസ്സിൻ്റെ സ്ഥിരതയിലേക്ക് നീങ്ങാൻ, നമ്മുടെ ജീവോർജ്ജത്തിൻ്റെ അടിസ്ഥാന തത്വങ്ങൾ അറിഞ്ഞിരിക്കണം. ഇതാണ് പ്രാണായാമത്തിൻ്റെ മുഴുവൻ ശാസ്ത്രവും.
നമ്മുടെ പ്രാണൻ അല്ലെങ്കിൽ ജീവശക്തി ചാഞ്ചാടിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ, നമ്മുടെ മനസ്സും വികാരങ്ങളുടെ റോളർ കോസ്റ്ററിലൂടെ മുകളിലേക്കും താഴേക്കും പോകുന്നു. മനസ്സിൻ്റെ തലത്തിൽ നിന്ന് മനസ്സിനെ കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ ഒരാൾക്ക് കഴിയില്ല. പോസിറ്റീവ് ചിന്തകൾ സ്വയം അടിച്ചേൽപ്പിക്കുന്നത് മാത്രം പോരാ, പലപ്പോഴും, അത് ഒരു പുനരധിവാസത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നു.
ആൻറി ഡിപ്രസൻ്റുകൾ പോലുള്ള മരുന്നുകൾ തുടക്കത്തിൽ മാത്രമേ സഹായിക്കൂ എന്ന് തോന്നുന്നു, ഒടുവിൽ ആ പ്രവണതയിൽ നിന്ന് ആളുകളെ മോചിപ്പിക്കുന്നതിനുപകരം അവരെ അവയുടെ അടിമകളാക്കുന്നു. . ഇവിടെയാണ് ശ്വാസത്തിൻ്റെ രഹസ്യം അറിയുന്നതിലൂടെ യഥാർത്ഥത്തിൽ ജീവിതത്തെ മാറ്റിമറിക്കുന്നത്.
സുദർശന ക്രിയ പോലുള്ള ശ്വസന വിദ്യകൾ നമ്മുടെ ജീവശക്തിയെയും അതിൻ്റെ ഫലമായി മനസ്സിനെയും സ്ഥിരപ്പെടുത്തുന്നു. ധ്യാന പരിശീലനത്തിലൂടെ അനാവരണം ചെയ്യപ്പെടുന്ന ആന്തരിക മാനം നമ്മെ ആഴത്തിൽ സമ്പന്നമാക്കുന്നു, അതിൻ്റെ സ്വാധീനം ജീവിതത്തിൻ്റെ എല്ലാ മേഖലകളിലേക്കും പതിയെ വ്യാപിക്കുന്നു.
എന്തുകൊണ്ട് ആത്മഹത്യ രക്ഷയല്ല
സന്തോഷവും വേദനയും ചേർന്നതാണ് ജീവിതം. വേദന അനിവാര്യമാണ്, പക്ഷേ കഷ്ടത ഐച്ഛികമായി തുടരുന്നു. ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചുള്ള വിശാലമായ വീക്ഷണം നിങ്ങൾക്ക് വേദനാജനകമായ സമയങ്ങളിലൂടെ മുന്നോട്ട് പോകാനുള്ള ശക്തി നൽകുന്നു. ഈ ലോകത്ത് നിങ്ങൾ വളരെ ആവശ്യമാണെന്ന് അറിയുക. ഈ ജീവിതം അതിൻ്റെ അനന്തമായ എല്ലാ സാധ്യതകളോടും കൂടിയ ഒരു സമ്മാനമാണ്, കാരണം അത് തനിക്കു മാത്രമല്ല, മറ്റു പലർക്കും ആനന്ദത്തിൻ്റെയും സന്തോഷത്തിൻ്റെയും ഉറവയായി മാറും.
ദുരിതത്തിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാൻ ആളുകൾ ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നു, പക്ഷേ അത് അവരെ കൂടുതൽ ദുരിതത്തിലാക്കുന്നുവെന്ന് അവർ മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല. തണുപ്പിൽ വിറയ്ക്കുമ്പോൾ, പുറത്തിറങ്ങി ചൂടു പകരുന്ന വസ്ത്രം അഴിച്ചാൽ തണുപ്പ് കുറയുമോ?
ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നവർക്ക് ജീവിക്കാനുള്ള ആഗ്രഹം വളരെ കൂടുതൽ ആണ്. അവർക്ക് ചില സുഖത്തോടും ചില സന്തോഷത്തോടും അത്ര ബന്ധമുണ്ട്, അത് കിട്ടാത്ത പ്പോൾ അവർ സ്വന്തം ജീവിതം അവസാനിപ്പിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. എന്നാൽ ആത്മഹത്യ ചെയ്യുമ്പോൾ, അവർ കൂടുതൽ വലിയ പ്രശ്നത്തിൽ പെടുന്നു എന്ന്
കണ്ടെത്തുന്നു. അവർക്ക് തോന്നുന്നു, ‘ദൈവമേ, ഈ അസ്വസ്ഥത, എൻ്റെ ഉള്ളിൽ ഇത്രയും തീവ്രമായ വേദന സൃഷ്ടിച്ച ഈ ആഗ്രഹങ്ങൾ പോയിട്ടില്ല. എൻ്റെ ശരീരം പോയി, പക്ഷേ വേദന അവശേഷിക്കുന്നു.’
ശരീരത്തിലൂടെ മാത്രമേ നിങ്ങൾക്ക് വേദന ഇല്ലാതാക്കാനും ദുരിതത്തിൽ നിന്ന് മുക്തി നേടാനും കഴിയൂ. പകരം, നിങ്ങൾക്ക് വേദനയിൽ നിന്ന് മുക്തി നേടാനുള്ള ഉപകരണം തന്നെ നിങ്ങൾ നശിപ്പിക്കുന്നു. ഊർജം കുറയുമ്പോൾ, നിങ്ങൾ വിഷാദത്തിലാകും, അത് കൂടുതൽ താഴുമ്പോൾ ആത്മഹത്യാ പ്രവണതകൾ ഉയർന്നുവരുന്നു. പ്രാണൻ ഉയർന്നാൽ ഈ ചിന്ത വരില്ല. നിങ്ങളുടെ പ്രാണൻ ഉയർന്നതായിരിക്കുമ്പോൾ നിങ്ങൾ നിങ്ങളോടോ മറ്റുള്ളവരോടോ അക്രമാസക്തനാകില്ല. ശരിയായ ശ്വസന വ്യായാമങ്ങളിലൂടെയും കുറച്ച് ധ്യാനത്തിലൂടെയും നല്ലതും സ്നേഹമുള്ളതുമായ കൂട്ടുകെട്ടിലൂടെയും ഊർജ്ജത്തിന് ഉയരാൻ കഴിയും.
ആത്മഹത്യാ പ്രവണതയുള്ള ആളുകളെ ധ്യാനം പഠിപ്പിക്കാൻ കഴിയുന്ന ഒരാളിലേക്ക് നയിക്കണം, കുറച്ച് ശ്വസന വ്യായാമങ്ങൾ ചെയ്യിക്കുന്നതിലൂടെ അവരുടെ ഊർജ്ജ നില ഉയർത്താനും കഴിയും. എല്ലാ ദിവസവും, പത്ത് മിനിറ്റ്, ധ്യാനിച്ച് പൊള്ളയും ശൂന്യവുമാകുക. സമ്മർദത്തിൽ നിന്നും അക്രമങ്ങളിൽ നിന്നും മുക്തമായ ഒരു സമൂഹത്തെ നാം സൃഷ്ടിക്കേണ്ടതുണ്ട്, അതിനുള്ള വഴി ധ്യാനത്തിലൂടെയാണ്. പലപ്പോഴും ധ്യാനത്തിന് ഇരിക്കുമ്പോൾ മനസ്സ് എല്ലായിടത്തും സഞ്ചരിക്കും. അവിടെയാണ് ശ്വസന സാങ്കേതികതയായ സുദർശന ക്രിയയും യോഗയും മനസ്സിനെ ശാന്തമാകാനും സമാധാനമാകാനും സഹായിക്കുന്നത്.
ആത്മഹത്യ ചെയ്യാനുള്ള ചിന്തകൾ വന്നാൽ താഴെ പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾ ശ്രദ്ധിക്കുക.
1. നിങ്ങളുടെ പ്രാണ താഴ്ന്നതാണെന്ന് അറിയുക, അതിനാൽ കൂടുതൽ പ്രാണായാമം ചെയ്യുക.
2. നിങ്ങളെക്കാൾ കഷ്ടപ്പെടുന്ന ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ആളുകളുണ്ട്; അവരെ നോക്കൂ. നിങ്ങളുടെ കഷ്ടപ്പാടുകൾ ചെറുതാണെന്ന് അറിയുമ്പോൾ , നിങ്ങൾ ആത്മഹത്യയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുകയില്ല.
3. നിങ്ങൾക്ക് ഈ ലോകത്തു ചെയ്യാൻ എന്തെങ്കിലും ഉണ്ട്. നിങ്ങൾ ആവശ്യമുള്ളവരും പ്രയോജനമുള്ളവരും ആണെന്ന് അറിയുക.
ആളുകൾ നിങ്ങളെക്കുറിച്ച് എന്താണ് ചിന്തിക്കുന്നതെന്ന് മറക്കുക: ആളുകൾ ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നത് തങ്ങളുടെ അന്തസ്സും പദവിയും നഷ്ടപ്പെട്ടുവെന്ന് കരുതുന്നതിനാലാണ്. എന്ത് സ്റ്റാറ്റസ്? എന്ത് അന്തസ്സ്? നിങ്ങളുടെ അന്തസ്സിനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാൻ ആർക്കാണ് സമയം? ഓരോരുത്തരും അവരവരുടെ പ്രശ്‌നങ്ങളിൽ, സ്വന്തം മനസ്സിൽ കുടുങ്ങിക്കിടക്കുകയാണ്. അവർക്ക് സ്വന്തം മനസ്സിൽ നിന്ന് പുറത്തുകടക്കാൻ കഴിയില്ല. അപ്പോൾ നിങ്ങളെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാൻ അവർക്ക് എവിടെയാണ് സമയം? സമൂഹം നിങ്ങളെക്കുറിച്ച് എന്താണ് ചിന്തിക്കുന്നതെന്ന് ആശങ്കപ്പെടുന്നതിൽ അർത്ഥമില്ല. ജീവിതം ഭൗതിക സമ്പത്തുകളേക്കാൾ വളരെ വലുതാണ്. ഒരാളിൽ നിന്നുള്ള കുറ്റപ്പെടുത്തൽ അല്ലെങ്കിൽ അഭിനന്ദനം ഇവയേക്കാൾ വളരെ വലുതാണ് ജീവിതം. ജീവിതം ബന്ധങ്ങളെക്കാളും ജോലിയെക്കാളും വളരെ വലുതാണ്.
ഒരു ബന്ധത്തിലെ പരാജയം, ഒരു ജോലിയിലെ പരാജയം, നേടാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് നേടാനാകാത്തത് ഇതെല്ലാമാണ് ആത്മഹത്യയ്ക്ക് കാരണം. എന്നാൽ നിങ്ങളുടെ ബോധത്തിൽ, നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ ഉയർന്നുവരുന്ന ചെറിയ ആഗ്രഹങ്ങളേക്കാൾ വളരെ വലുതാണ് ജീവിതം. ജീവിതത്തെ ഒരു വലിയ വീക്ഷണകോണിൽ നിന്ന് കാണുക, ഏതെങ്കിലും തരത്തിലുള്ള സാമൂഹിക പ്രവർത്തനങ്ങളിലോ സേവന പ്രവർത്തനങ്ങളിലോ സ്വയം ഏർപ്പെടുക. സേവനത്തിനോ സേവയ്‌ക്കോ ആളുകളെ സുബോധമുള്ളവരാക്കി നിർത്താനും ഈ മാനസിക വിഷാദത്തിൽ നിന്ന് രക്ഷിക്കാനും കഴിയും.
ഈ ഉള്ളടക്കം പ്രൊഫഷണൽ മെഡിക്കൽ ഉപദേശത്തിനോ രോഗനിർണയത്തിനോ ചികിത്സയ്‌ക്കോ പകരമാകാൻ ഉദ്ദേശിച്ചുള്ളതല്ല. ഒരു മെഡിക്കൽ അവസ്ഥയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് നിങ്ങൾക്ക് ഉണ്ടായേക്കാവുന്ന എന്തെങ്കിലും ചോദ്യങ്ങൾക്ക് എല്ലായ്പ്പോഴും നിങ്ങളുടെ ഡോക്ടറുടെയോ മറ്റ് യോഗ്യതയുള്ള ആരോഗ്യ ദാതാവിൻ്റെയോ ഉപദേശം തേടുക.
